تولد

امروز روز تولدم بود. اگه از ته دل بگم حس خوبی نیست سن تقویمی مثل برق و باد داره میره بالا و من به اون بالا واقعاً نرسیدم 

خدارو بابت همه نعمتهای زیادی که بهم داده شکرگذارم اما از خودم راضی نیستم 

اولین نفری که بهم تبریک گفت خواهر مهربون بود و بعد بقیه اعضای خانواده و دوستان................

تو این روز هم منتظرم تبریک بهم بگن، هم از این روز نگرانم و ناراحت که 1 شماره رفت رو شماره دیگه ... این انصاف نیست من هنوز به اون شماره نرسیدم خیلی فاصله دارم من  جا موندم...  

                                                                      پ.ن:/ با این وجود به قدرت خدای مهربونم حالم خوبه و قلبم میزنه چون لکه هایی      

                                  که قلبمو اعصابمو متشنج کرده بود پاک میکنم/